سن قانونی پسر برای تصمیم گیری چه سنی است؟

سن قانونی پسر برای تصمیم گیری چه سنی است

یکی از مشکلات و بحث ها در هنگام طلاق، حضانت کودکان است.که یک امر بسیار مهم برای زندگی و آینده کودک به حساب می آید.                اما سن قانونی پسر برای تصمیم گیری چه سنی است؟ پاسخ این سؤال را در ادامه بررسی خواهیم کرد.

اگر بین والدین توافقی صورت نگرفته باشد. دادگاه و قانون برای کودک تصمیم می گیرد.و اگر توافقی بین والدین کودک یعنی، پدر و مادر، انجام شده باشد. دادگاه با احترام به تصمیم، پدر و مادر اجازه می دهد که تصمیم، آن ها اجرایی شود. که اختلافات کم تر شود و محیط بهتری برای آرامش و رشد کودک، در زندگی  وجود داشته باشد. اما طبق قانون مدنی، که در کشور وجود دارد، حضانت فرزند تا ۷ سالگی برعهده، مادر و بعد از آن تا سن بلوغ با پدر است.

وضع حضانت قبل از سن قانونی پسر

وضع حضانت قبل از رسیدن به سن قانونی

حضانت به معنی سرپرستی، نگه داری و تربیت کودک است، که در زمان زندگی مشترک بر عهدی پدر و مادر می باشد. و بعد از طلاق، شرایط حضانت تغییر می کند. اما با این حال، این حضانت از سر آن ها برداشته، نمی شود. فقط نوع آن تغییر می کند، یعنی این که یا باید والدین ( پدر و مادر) مطابق قانون عمل کنند، یا باید توافقی کنند، که فرزند در آسایش و آرامش به زندگی ادامه دهد.

بر اساس ماده ۱۱۶۹ قانون مدنی، در خصوص حضانت پسر بعد از طلاق، در ۷ سال اول زندگی، مادر حضانت را برعهده می گیرد، و بعد از آن، پدر حضانت را تا پایان سن بلوغ کودک بر عهده دارد، البته پس از رسیدن به سن بلوغ نیز فرزند موظف به زندگی با پدر یا مادر خود است و نمی تواند به صورت مستقل زندگی کند. اگر در این زمینه اختلافاتی بین والدین وجود داشته باشد، دادگاه با صلاح دید خود و در نظر گرفتن شرایط خانواده برای کودک تصمیم گیری می کند. اما واقعاً سن قانونی پسر برای تصمیم گیری به چه سنی اطلاق می شود؟ به پاراگراف پایین دقت فرمایید.

سن قانونی برای تصمیم گیری در امور مختلف

در ۱۵ سالگی کودک پسر می تواند تصمیماتی را بگیرد، اما هنوز پدر یا پدر بزرگ پدری(در صورت فوت پدر)  مسئولیت امور مالی فرزند پسر را برعهده دارد. مطابق با قانون مدنی برای انجام امور مالی و اخذ تصمیمات مالی، پسر نیازمند این است که دارای 18 سال تمام باشد، یعنی به سن قانونی رسیده باشد.

قوانین مرتبط با حضانت پسر

در ادامه قصد داریم که مطالبی را بررسی کنیم که مرتبط با حضانت پسر است. برای مثال حق دیدار یا پرداخت هزینه های پسر بعد از طلاق با چه کسی است:

1 – هزینه های مرتبط با زندگی پسر

بعد از پاسخ به این پرسش که سن قانونی پسر برای تصمیم گیری چه سنی است حالا نوبت به مباحث مالی و هزینه های کودک می رسد. تمام هزینه ها خرج و مخارج کودک و تصمیم گیری برای اموال کودک برعهدی پدر می باشد و اما سن قانونی پسرها،  بعد از سن بلوغ، که در پسرها۱۵ سالگی در ماه قمری، می باشد.

2 –  حق دیدار فرزند

حق دیدار فرزند از حقوقی است که بعد از طلاق، هر دوی والدین از آن بهره می برند، و می توانند مطابق قانون و اجازه دادگاه کودک خود را ببینند.

اگر والدی که فرزند با او زندگی می‌کند، والد دیگر را از حق طبیعی خود که دیدار فرزندش است محروم کند، مطابق قانون مجرم شناخته شده و قابل پیگیری در دادگاه است. وکلای تاوکیل در زمینه ی مشکلات خانوادگی می تواند بهترین راه کار را در اختیار شما قرار دهند.

حق دیدار فرزند بعد از طلاق

نتیجه گیری

همان طور که بیان کردیم حضانت فرزند پسر و دختر تا 7 سالگی با مادر و بعد از آن تا پایان سن بلوغ با پدر است. اگر پدر یا مادر دچار اعتیاد و مواردی این چنینی باشند، تبصره های برای تعیین حضانت وجود دارد. اما برای اثبات این گونه شرایط نیازمند یک وکیل خانواده خوب خواهید بود.

سؤالات متداول

  1. حضانت فرزند پسر تا سنین مختلف با چه کسی است؟

حضانت فرزند پسر تا 7 سالگی با مادر و تا پایان سن بلوغ با پدر است.

  1. سن قانونی پسر برای تصمیم گیری چه سنی است؟

فرزند پسر در سن 15 سالگی می تواند برای امورات خود به جز امورات مالی تصمیماتی بگیرد، اما در خصوص امورات مالی باید 18 سالش تمام شده باشد.

  1. آیا بعد ار سیدن به سن بلوغ کودک اجازه دارد به تنهایی زندگی کند؟

خیر، برای زندگی مستقل باید 18 سال افراد تمام شده باشد.

2 دیدگاه برای “سن قانونی پسر برای تصمیم گیری چه سنی است؟

  1. سهیل عباسی میگوید:

    سلام..سوالی داشتم لطف کرده جواب بدهید منت سرما گذاشته اید چون شرایط مشاوره با وکیل هم از طرف من وجود ندارد به دلیل شرایطی که خانواده سرمن آورده و هنوزم تنها باقیمانده آن خانواده دست بردار نیست!! شرایطی وجود دارد یا قانونی که در مورد اینکه: پسری مجرد ۴۵ساله هستم،پدر و اخوی فوت کرده اند اکنون مادر بنده ۷۷ساله میباشد و یک فرد بسیار بسیار یکدنده و لجباز و مورد مهم جاهل و سواد هم دو کلاس دارد ندارد هست،ولی چون با من زندگی میکند و در آپارتمان هستیم و خانه را بنام وی زده آنزمان و قابل ذکر است که من نوشته و اثرانگشت و امضا زده ام و ثبتی هم کرده ام که مال و چیزی نمیخواهم اما مادرم در آپارتمان یا هرکجا که میرود و میدانند بقیه هم عمل نادرست وی را هرچه میدهند امضا میکند حتی اثر انگشت هم میزند مثلا به بهانه نمیدانم شارژ ماهانه چون توان خواندن و ادراک ندارد و به من هم نشان نمیدهد که خودش ضایع نشود پیش بقیه برگه را امضا کرده و اثرانگشت زده که خدا رخم کرد متوجه شدم از طریقی که امضا زده بود دو سال شارژ نداده است در حالیکه داده ام هیات نیز راحت گفت اشتباه شده مگر نخوانده مادرت برگه را؟؟؟ و چندین و چند مورد دیگر بسیار خطرناک را در بیرون از منزل در مهمانی و خلاصه چند جا .سوالم این است من راهی نیست بتوانم جلوی این را گرفته و اتفاقی که میدانم خواهد شد را بگیرم؟ یعنی اگر امضا کند هم ارزش نداشته باشد بهرحال۷۷سال دارد کمی هم تازگی فراموشی گرفته ولی مگر یکی را گردن میگیرد و فبول میکند..فقط همین من چکار قانونی میتوانم بکنم ..هست؟ راهی یا نیست؟؟ متشکرم…بیصبرانه منتظرم جواب را بخوانم

    • fateme mohamadi میگوید:

      سلام دوست عزیز وقت بخیر
      چنانچه دچار فراموشی شده اند
      درخواست صدور حکم محجوریت ایشان امکان پذیر میباشد.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *